Senti la poesia detta dall'Autore

 

Brüt e Bón    

T’sè tantu bèla ma ’nsì tantu ’mara,
ch’i la sò pü se töt o se lassat.
Se ciapat sǜ: ’me füss na roba rara,
o se piantat, duprat... o se ’spetat.

Cui to basin, chì tüt a s’angarbìja
int un pastis ch’am dà disperassión;
cul nost amur, ch’l’è ciuch cumè na bìja,
ch’al tira ’ntrà speransi e delüsión.

Me ch’i vurissi ’vet visin ancura,
pudé ’sti dübi fàmai a-sparì.
Pudé ’ncuntrat, pudé sintit ’me alura,

’mà par un mument, pena par capì:
s’a var la pena da spetat ancura,
o s’l’è ’mà na strà cörta par murì.