Ti vedi Giuan, ch’al gh’è pü l’ustarìa
indù ch’is fermàvan par fa la merenda?
L’è tüta trai giò! Dèss l’è tüt menà via…
al gh’è chì ’n a-slargh ch’am par fina na menda!
'L sarà ch’l’è ’l prugrès... ch’l’è pö cul ch’al büta;
ma ’l glìcin in pèrga che ’dèss agh l’è pü,
pudruma scambiàssal cun na tela da jüta:
’me dì che ’nca ’l bèl, agh l’è pü gnanca lü.
E 'và ’nt la piasseta cui pianti ’d muron,
cun culi banchèti ragià ’me ’n giardin…
ch’l’è tüta ’sfaltà ch’am vegn fina ’l magon,
ch’am vegna i caldani a passagh da visin.
Gh’è mia na piola, gh’è pü n’ustarìa,
gh’è ’mà di paroli ch’i vöran dì ’gnent!
Ma prova ’n po’ legg e ciapà un menavìa,
che pö ’gh và do smani par tégnai da ment.
Gh’è ’mà di negossi, ’l gh’è ’mà di vedrini
ch’il gh’han pü ’d calur, ch’hin tüt védar lüsent,
gh’è pü cüi bügin cun cüj bèi signorini
ch’i slàrgan al cör int al ’mà che ’ndagh dent.
Chì ’l gh’eva cul post indù che la Bambina
la feva ’l misté…che la seva ’mà lé.
’Dèss gh’è di palassi, gh’è sü n’uficina,
ma 'l gh'è pü cul àltar…gh’è ’mà da ’ndà ’n dré.
Ti vedi Giuan, che ’nca chì ’l gh’è pü gnenta…
ch’al gh’è pö restà manumà dal da dì;
parchè si vurìssan che ’nca ’l cör al senta:
’l sarà da gnì sturnu, passand dì par dì.
Capìssal Giuan, che cus chì l’è ’l prugrèss,
ch’a sméja na bissa ch’as morda la cua,
ch’al tira e ch’al büta e ch’al parta da 'dèss…
ch’al fà tanta stra par andà chissà ’ndua.
E varda Giuan, ch’i la disi par ti:
che se ’l Nuarin l’è gnǜ fò ’n Nuaron
e che se da not l’è gnǜ ciar ’mé dal dì…
sètat giò, chì, Giuan…e dìsam dabon:
